{Open} Wake Up...
3 plaatsers
Pagina 2 van 2
Pagina 2 van 2 • 1, 2
Re: {Open} Wake Up...
Na nog een paar seconde de verschrikkelijke van de irritante zwarte kat nog te hebben doorstaan ging deze eindelijk eens iets slims doen en proberen de panikerende poes te helpen. Socel zuchtte een beetje van opluchting, Eren begon hem echt ongemakkelijk te laten voelen en dan zou het niet veel gescheeld hebben of hij was gaan lopen maar dat wilde hij niet. Socel wou Serah een beetje helpen, hij vond het nogal erg dat hij haar had laten schrikken en wou haar dus toch helpen, ook al wist hij niet goed hoe. Eren vroeg toen als het goed ging met Serah en vroeg als hij haar kon helpen met een rondleiding of advies. Socel vroeg zich af wat een rondleiding zou helpen, Serah was precies niet echt in de staat om een rondleiding te krijgen, ze begon er slechter uit te zien met elke minuut die verstreek. De poes schudde toen haar kop terwijl ze begon te praten van dat hij het niet begreep, dat ze naar huis moest, naar haar zus, vrienden enz. Het leek ook alsof ze was geschrokken van deze gedachten waarna ze naar Socel keek. Wat onzeker keek Socel haar terug aan, hij wist niet hoe hij moest reageren. Hij wist zelf niet eens hoe hij een kat was geworden, laat staan hoe je zou kunnen terug veranderen. Socel draaide zich om naar Eren, met een harde blik, en zei toen wat op een dwingende stem "Er moet toch iets zijn wat je kan doen? Zien we wel het zelfde of ben je zo vermengd met dat katten lichaam dat je zicht niet eens meer kan zien wanneer iemand hulp nodig heeft?" Het kwam misschien wat brut en grof over maar dat vond hij niet erg, hij wou alleen dat hij Serah zou gaan helpen, en niet een rondleiding zou geven.
colourlessBird- Aantal berichten : 194
Golden Pawprints : 54
Registratiedatum : 28-08-13
Leeftijd : 28
Woonplaats : Somewhere in Belguim
Castle Card
Characters:
Re: {Open} Wake Up...
Eren probeerde Serah wat te kalmeren maar dat lukte niet zo ze zei dat hij haar niet begreep. Eren kon er niet tegen en als de top van de vuurpijl vloog de witte kat uit op hem "Er moet toch iets zijn wat je kan doen? Zien we wel het zelfde of ben je zo vermengd met dat katten lichaam dat je zicht niet eens meer kan zien wanneer iemand hulp nodig heeft?". Eren lachte wat ongemakkelijk nam diep adem en begon " nee, sorry terug veranderen is onmogelijk en ik zie wel wanneer iemand hulp nodig heeft" Langzaam verloor Eren zijn wat sarcastische toon en werd hij kwaad. " maar jij helpt ook niet echt of wel ALBINO" Eren schrok nooit had hij zo willen reageren nu kon hij zeker het vertrouwen van de witte kater vergeten. " het, het, het ,...." Eren haperde terwijl hij nog steeds verbaasd was over het feit dat hij zo boos kon reageren " het spijt me, ik wilde je niet,..." Eren liep zachtjes achteruit en ging zitten, kromp een beetje in elkaar en verloor zijn cover. Hoe kon dit gebeuren nadat hij zijn ouders had verloren en zijn broer was kwijt geraakt in dit kasteel had hij zichzelf belooft nooit meer zo te reageren hij zou cool blijven, sterk . maar in plaats daarvan doet hij zo nu hier op het moment dat dat niet past " ik wilde je niet kwetsen , ik bedoelde het niet zo ik, ik" Eren kon niet meer luid praten het enige wat nog uit zijn mond kwam was een zacht miauw.
iceblade- Aantal berichten : 32
Golden Pawprints : 37
Registratiedatum : 28-08-13
Leeftijd : 28
Woonplaats : ergens in land hier ver vandaan waar alles vredig is
Castle Card
Characters:
Re: {Open} Wake Up...
SERAH || On Trial || Female || Single
Serah huiverde stilletjes, het was veel te druk om haar heen en haar kop draaide nog steeds rondjes van paniek. Socel wilde de andere kater dwingen om haar te helpen. Maar wilde ze eigenlijk wel hulp? Ze wist het niet goed. Ze zou het niet erg vinden om eventjes alleen erover na te denken. Gewoon eventjes rust te vinden en te kunnen kalmeren. Maar nee, die rust kreeg ze niet. Vooral toen Eren duidelijk vertelde dat er geen weg terug meer was. Nee... nee... Dat was niet mogelijk... Haar oren gingen hangen, haar ogen begonnen te wateren. Maar ze beet op haar lip. Ze moest sterk zijn, sterk als haar zuster. Maar de plotselinge luid uitgesproken woorden van Eren lieten haar opschrikken. "Maar jij helpt ook niet echt of wel ALBINO." Serah's oren gingen nu plat in haar nek. Fout, fout, helemaal fout. Dat was helemaal fout geweest om te zeggen. Eren leek het zich ook te beseffen en begon meteen met excuses aanbieden. Meteen stond Serah op en liep ze naar de witte kater toe. "Socel.. Gaat het..?" Vroeg ze voorzichtig, een bezorgde toon in haar stem.
Serah huiverde stilletjes, het was veel te druk om haar heen en haar kop draaide nog steeds rondjes van paniek. Socel wilde de andere kater dwingen om haar te helpen. Maar wilde ze eigenlijk wel hulp? Ze wist het niet goed. Ze zou het niet erg vinden om eventjes alleen erover na te denken. Gewoon eventjes rust te vinden en te kunnen kalmeren. Maar nee, die rust kreeg ze niet. Vooral toen Eren duidelijk vertelde dat er geen weg terug meer was. Nee... nee... Dat was niet mogelijk... Haar oren gingen hangen, haar ogen begonnen te wateren. Maar ze beet op haar lip. Ze moest sterk zijn, sterk als haar zuster. Maar de plotselinge luid uitgesproken woorden van Eren lieten haar opschrikken. "Maar jij helpt ook niet echt of wel ALBINO." Serah's oren gingen nu plat in haar nek. Fout, fout, helemaal fout. Dat was helemaal fout geweest om te zeggen. Eren leek het zich ook te beseffen en begon meteen met excuses aanbieden. Meteen stond Serah op en liep ze naar de witte kater toe. "Socel.. Gaat het..?" Vroeg ze voorzichtig, een bezorgde toon in haar stem.
Bandersnatch- Admin
- Aantal berichten : 378
Golden Pawprints : 4
Registratiedatum : 25-08-13
Castle Card
Characters:
Re: {Open} Wake Up...
De zwarte kat lachte wat, dan wel niet wat ongemakkelijk. Het lukte hem niet echt om Serah te kalmeren. De kater reageerde toen tegen Socel, eenmaal een kat kon je niet terug veranderen en hij verzekerde Socel ervan dat hij wel kon zien als iemand het moeilijk had. Bij het zeggen van het niet kunnen veranderen spotte Socel dat Serah haar oren wat omlaag gingen, ze nam het nieuws niet zo goed oop maar toen vloog Eren tegen hem uit door middel van deze woorden. "Maar jij helpt ook niet echt of wel ALBINO." Hij keek de zwarte kater koud aan, terwijl zijn nagels van zelf in en uit werden getrokken. Socel deed zijn ogen dicht en lachte een korte, emotieloze lach. Hij opende zijn ogen en richtte ze op Eren, die hij dood aanstaarde "Zeg dat nog eens" zei hij opvallend rustig. Hij wachtte even terwijl de zwarte kater weer begon te praten, al stotterde hij wel. Hij verontschuldigde hij zich, tweemaal maar het enigste wat Socel deed was een st geluid maken. Vervolgens kwam Serah naar hem toe en vroeg bezorgd als het ging. "Het gaat wel hoor, ik kan daar ondertussen wel tegen." hij keek weer naar Eren en zei toen koud "Maar jij, ik daag je uit dat nog eens te zeggen. Ik heb zo een dingen al heel mijn leven gehoord en zo'n dingen doen mij geen pijn meer."
colourlessBird- Aantal berichten : 194
Golden Pawprints : 54
Registratiedatum : 28-08-13
Leeftijd : 28
Woonplaats : Somewhere in Belguim
Castle Card
Characters:
Re: {Open} Wake Up...
Eren besefte nu pas wat hij had gedaan."ik, ik ben zwak, ik mag niet zwak zijn, ik ben niet zo" mompelde Eren tegen zichzelf. Eren schrok toen de witte kater begon"Maar jij, ik daag je uit dat nog eens te zeggen. Ik heb zo een dingen al heel mijn leven gehoord en zo'n dingen doen mij geen pijn meer." Eren kon het niet hebben hij stond weer op. " Nogmaals het spijt me ik had niet zo moeten reageren, mijn broer, mijn tweeling broer is ook een albino en ik ben hem op dezelfde manier kwijt geraakt". Eren kon niet geloven dat hij dit verhaal nu, hier veltelde tegen de witte kater die hem zo heeft gekregen die hem zwak heeft gemaakt. Stilletjes kwam hij dichter bij de witte kat. " Serah, het spijt me dat ik je heb laten schrikken dat was niet mijn bedoeling, toen ik voor het eerst hier kwam voelde ik me hetzelfde als jou, ikhad mijn hele toekomst al geplant en dit alles werd omgegooid door mijn stomme nieuwsgierigheid, en het ergste was nog ik had mijn tweeling broer erin mee gesleurd" Eren veranderde zijn richting en liep eerst nog naar Serah en kaf haar een kopje om haar gerust te stellen al wist hij dat dit niet veel ging helpen hij had het hatelijk gevonden moest iemand dat toen bij hem gedaan hebben. " En jij witte kater" Eren draaide zich weer naar hem. " ik " Eren maakte zijn zin niet af en ging voor hem zitten.
iceblade- Aantal berichten : 32
Golden Pawprints : 37
Registratiedatum : 28-08-13
Leeftijd : 28
Woonplaats : ergens in land hier ver vandaan waar alles vredig is
Castle Card
Characters:
Re: {Open} Wake Up...
SERAH || On Trial || Female || Single
Serah's staart zwiepte ongemerkt heen en weer. Ze had niet eens door dat dit nieuwe aanhangsel het deed, totdat ze er echt op ging letten. Het ging automatisch. Was dat nou instinct? Het instinct dat katten dreef? Had ze dat ook ontvangen? Ze slikte wat nerveus toen de angst haar even bekroop. Zou zijzelf ook langzaam overgenomen worden door deze instincten en langzaam zichzelf verliezen?.. Nee, de katten hier die ooit mens waren, gedroegen zich nog steeds menselijk zover ze zag. Al hoewel, geen van hen scheen het verlangen te dragen om weer een mens te worden... Was het kat zijn echt zoveel beter? Of verloren ze zichzelf inderdaad?
"Het gaat wel hoor, ik kan daar ondertussen wel tegen." Miauwde de albino kater haar toe en Serah knikte kort, wat nerveus slikkende. Als hij het zei... Maar ze vond de spanning nog steeds om te snijden. "Oké.. Als jij het zegt." Murmelde ze vervolgens maar, wachtende tot hoe het verder af zou lopen. "Maar jij, ik daag je uit dat nog eens te zeggen. Ik heb zo een dingen al heel mijn leven gehoord en zo'n dingen doen mij geen pijn meer." Ging Socel verder tegen Eren. Deze begon meteen verder zijn excuses aan te bieden. " Serah, het spijt me dat ik je heb laten schrikken, dat was niet mijn bedoeling. Toen ik voor het eerst hier kwam voelde ik me hetzelfde als jou. Ik had mijn hele toekomst al geplant en dit alles werd omgegooid door mijn stomme nieuwsgierigheid, en het ergste was nog ik had mijn tweeling broer erin mee gesleurd." Legde Eren uit. "Tweelingbroer..?" Vroeg Serah enkel maar. "Hoeveel katten zijn er hier eigenlijk..? Zijn het er veel? Zijn er veel.. mensen?" Vroeg ze voorzichtig.
Serah's staart zwiepte ongemerkt heen en weer. Ze had niet eens door dat dit nieuwe aanhangsel het deed, totdat ze er echt op ging letten. Het ging automatisch. Was dat nou instinct? Het instinct dat katten dreef? Had ze dat ook ontvangen? Ze slikte wat nerveus toen de angst haar even bekroop. Zou zijzelf ook langzaam overgenomen worden door deze instincten en langzaam zichzelf verliezen?.. Nee, de katten hier die ooit mens waren, gedroegen zich nog steeds menselijk zover ze zag. Al hoewel, geen van hen scheen het verlangen te dragen om weer een mens te worden... Was het kat zijn echt zoveel beter? Of verloren ze zichzelf inderdaad?
"Het gaat wel hoor, ik kan daar ondertussen wel tegen." Miauwde de albino kater haar toe en Serah knikte kort, wat nerveus slikkende. Als hij het zei... Maar ze vond de spanning nog steeds om te snijden. "Oké.. Als jij het zegt." Murmelde ze vervolgens maar, wachtende tot hoe het verder af zou lopen. "Maar jij, ik daag je uit dat nog eens te zeggen. Ik heb zo een dingen al heel mijn leven gehoord en zo'n dingen doen mij geen pijn meer." Ging Socel verder tegen Eren. Deze begon meteen verder zijn excuses aan te bieden. " Serah, het spijt me dat ik je heb laten schrikken, dat was niet mijn bedoeling. Toen ik voor het eerst hier kwam voelde ik me hetzelfde als jou. Ik had mijn hele toekomst al geplant en dit alles werd omgegooid door mijn stomme nieuwsgierigheid, en het ergste was nog ik had mijn tweeling broer erin mee gesleurd." Legde Eren uit. "Tweelingbroer..?" Vroeg Serah enkel maar. "Hoeveel katten zijn er hier eigenlijk..? Zijn het er veel? Zijn er veel.. mensen?" Vroeg ze voorzichtig.
Bandersnatch- Admin
- Aantal berichten : 378
Golden Pawprints : 4
Registratiedatum : 25-08-13
Castle Card
Characters:
Re: {Open} Wake Up...
Gemompel, gejammer en meer dingen in die aard, het bleef maar doorgaan. Eren was wat aan het mompelen maar Socel kon niet horen wat, die kat leek te verdrinken in zelf medelijden. Socel keek Eren nog altijd onveranderd aan. Hij had het zelf verdient, had hij maar beter over zijn woorden moeten nadenken en Socel was niet echt iemand die andere vlug vergaf, dus uiteindelijk was het Eren zijn schuld. Maar toen begon hij te praten over zijn familie, en zijn broer. Deze kater had dus een broer, niet zomaar een maar een tweelings-broer en er was nog iets speciaals aan, het was een albino. Even staarde Socel naar de zwarte kat alsof hij het gewoon had verzonnen maar al snel kreeg hij door dat het effectief waar was. Ook kreeg hij te horen dat Eren zijn broer op dezelfde manier was kwijtgeraakt, het drukken op de feiten van de werkelijkheid die hij liever zou vergeten. Na dit alles vroeg Serah nog als er veel katten waren, veel mensen die in katten waren verandert bedoelde ze. Socel vroeg dit zich ook wel af, hoeveel mensen zijn hier wel al eens niet geweest? Socel zelf wist niets van dit kasteel af, zo zouden er natuurlijk meerderen geweest kunnen zijn maar voor de mensen die hier echt leefden, die moeten ondertussen toch wel weten dat er hier mensen verdwijnen. "Dat zou ik eigenlijk ook wel willen weten." Zei hij, een vraag luidop gesteld.
colourlessBird- Aantal berichten : 194
Golden Pawprints : 54
Registratiedatum : 28-08-13
Leeftijd : 28
Woonplaats : Somewhere in Belguim
Castle Card
Characters:
Re: {Open} Wake Up...
Eren had gehoopt een reactie van de witte kater te krijgen op het verhaal over zijn broer. in tegendeel hij vroeg precies hetzelfde als Serah. " Ik weet niet precies hoeveel katten er zijn en hoeveel er net als wij zijn ik weet alleen dat we niet de enige zijn die hier zijn verandert in een kat" Eren zwiepte met zijn staart heen en weer en volgde een vliegje met zijn ogen." Maar waarom zijn jullie dit kasteel binnen gekomen en kende jullie elkaar al?" Erens hoofd vulde zich plots met vragen en moest zichzelf tegen houden om ze niet allemaal te stellen." Hoe dan ook" Eren aarzelde even zou hij de vraag stellen die ene vraag waar hij nog steeds geen antwoord op had gehad. Eren knikte even en stelde de vraag. " Maar hoe heet je nu eigenlijk witte kater, ik zou het graag weten en als er iets is wat ik kan doen of moet zeggen je naam te weten te komen zeg het ik wil je naam echt weten misschien kende ik je al voor ik hier aankwam" Eren merkte dat hij misschien te snel sprak dus ging trager verder " Kijk als je iets over mijn broer wilt weten vraag maar maar aub vertel me je naam "
iceblade- Aantal berichten : 32
Golden Pawprints : 37
Registratiedatum : 28-08-13
Leeftijd : 28
Woonplaats : ergens in land hier ver vandaan waar alles vredig is
Castle Card
Characters:
Re: {Open} Wake Up...
SERAH || On Trial || Female || Single
Stiekem was ze opgelucht dat ze bijval kreeg van Socel. Dat gaf haar vraag toch net weer die extra ondersteuning die ze graag had. Met een afwachtende blik in haar blauwe ogen, keek ze dan ook naar de zwarte kater voor hen, die langzaam zijn verhaal op begon te hoesten. "Zijn er veel katten in het kasteel dan?" Stelde Serah haar vervolgvraag nieuwsgierig, haar kopje scheef houdende. Een moment later viel het haar pas op dat ze dit deed, het zou wel weer instinct geweest zijn... De volgende vraag die Eren stelde, verraste haar een beetje. "Nee, ik tenminste ben alleen naar het kasteel gekomen... Maar ik hoop dat mijn zus me niet komt halen," Miauwde ze eerlijk, ik zou niet willen dat ze vervloekt raakt. "Mijn verloofde ook niet trouwens.." Snow.. Zou hij haar komen zoeken? Komen redden? Ze wist het niet... Vervolgens richtte Eren zich weer op Socel, dus Serah hield zich weer rustig. Het maakte haar niet uit, ze had zat om over na te denken.
Stiekem was ze opgelucht dat ze bijval kreeg van Socel. Dat gaf haar vraag toch net weer die extra ondersteuning die ze graag had. Met een afwachtende blik in haar blauwe ogen, keek ze dan ook naar de zwarte kater voor hen, die langzaam zijn verhaal op begon te hoesten. "Zijn er veel katten in het kasteel dan?" Stelde Serah haar vervolgvraag nieuwsgierig, haar kopje scheef houdende. Een moment later viel het haar pas op dat ze dit deed, het zou wel weer instinct geweest zijn... De volgende vraag die Eren stelde, verraste haar een beetje. "Nee, ik tenminste ben alleen naar het kasteel gekomen... Maar ik hoop dat mijn zus me niet komt halen," Miauwde ze eerlijk, ik zou niet willen dat ze vervloekt raakt. "Mijn verloofde ook niet trouwens.." Snow.. Zou hij haar komen zoeken? Komen redden? Ze wist het niet... Vervolgens richtte Eren zich weer op Socel, dus Serah hield zich weer rustig. Het maakte haar niet uit, ze had zat om over na te denken.
Bandersnatch- Admin
- Aantal berichten : 378
Golden Pawprints : 4
Registratiedatum : 25-08-13
Castle Card
Characters:
Pagina 2 van 2 • 1, 2
Soortgelijke onderwerpen
» ~ Wake me up when it's all over {open}
» Talking To God {OPEN}
» [Open] Silence!
» Sunshine ~ Open
» I know this place... -open-
» Talking To God {OPEN}
» [Open] Silence!
» Sunshine ~ Open
» I know this place... -open-
Pagina 2 van 2
Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum