Talking To God {OPEN}

van **Tru' Blood** ma sep 23, 2013 11:08 pm

Zwijgend met hangende schouders staarde Tsubaki naar haar eigen reflectie in het water. Het was zo glad als een spiegel door gebrek aan een zuchtje wind. Zo nu en dan zou er een eenzaam blaadje op het wateroppervlak landen en dan zou haar vage spiegelbeeld worden bedorven. Tot het water weer stillag. De halve maan scheen helder vanavond en gaf haar een rustig gevoel. Een nachtegaal zong vredig in de verte. Ze hief haar kop op en zuchtte. Haar beperkte zicht had haar voor heel wat maanden niet geteisterd. Ze kon er in feiten prima mee opschieten. Sinds het twistgesprek met haar moeder de vorige nacht waren de tafels weer omgedraaid. Ze had zich de hele dag opgesloten in haar kamer en met heel veel moeite iets zwaars voor de deur gekregen zodat hij dichtbleef. Eigenlijk had ze zichzelf daarmee gehad want het duurde een eeuwigheid voor ze de deur weer vrij had voor zichzelf. Ze was de gangen door geslopen, langs de wachters heen, om maar even ongezien alleen te kunnen zijn. Het puntje van haar staart ging geërgerd heen en weer en Tsubaki betrapte zichzelf er op dat ze bevend ademhaalde. Woest duwde ze een kleine kiezel in de vijver en draaide ze zich van haar spiegelbeeld af die ze toch al niet helder kon zien. "Verdome" Vloekte ze zacht in zichzelf toen haar ogen zich vulde met tranen. Aka ook en haar stomme gezeik! Ze was nu eenmaal de dochter van een kasteel leider. Daar was ze blij om. Maar van wie ze was dat veel minder. Ze vroeg zich vaak af of haar moeder nog zo aardig was toen ze samen met haar vader haar en Thunder hadden verwekt. Was ze toch gelukkig? Pootstappen in de verte deden haar opschrikken. Ze keek op naar een vaag silhouetten dat haar kant op kwam. Ze rechtte haar ruggetje, streek met enkele vlugge lukken over haar borst haar mooie, nacht pels glad en ze dwong zichzelf om beleed over te komen. Kijk Aka. Ik doe het goed. Dacht ze verbitterd met een zijdelingse blik op de hoogste toren waar haar moeder nu ongetwijfeld zat als ze haar al niet zat te bespieden van haar torenkamertje.

Mother is busy, she won't even miss me. And so busy praying and wouldn't see me waiting.
I hate all your reasons they just point to Jesus, you can't be awakened if you're not mistaken.
And I hate your voice and that fucked up noise, and your cliches and the things that you'd say to me.
Where they burned me then, it still seers today. Embedded in a memory that won't change..